‘..മരിക്കുമ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിന് അറുപത്തൊന്നു വയസ്സായിരുന്നു.കുറച്ചു നാളുകളായി തൊണ്ടയിൽ കാൻസർ ബാധിച്ച് ചികിത്സയിലായിരുന്നു അദ്ദേഹം ..’
‘എണ്‍പത്തിയെട്ട് മെയ് പത്തൊമ്പതിന്റെ വൈകുന്നേര വാർത്തയിൽ കേരളം ഏറ്റുവാങ്ങിയ ചരമ വിശേഷം.
പൂവിതൾ പോലെയോ പീലിച്ചുരുൾപോലെയോ ഒരു ശബ്ദമായിരുന്നില്ല കെ എസ് ജോർജിന്റേത് .
എന്നിട്ടും വശ്യമായ ഒരു വൈഭവം കൊണ്ട് അത് ചരിത്രത്തിൽ ഇടം നേടുകയുണ്ടായി .
ചില്ലിമുളം കാടുകളിൽ ലല്ലലലം പാടിയ തെന്നലിനെ കുറിച്ചും സ്മരണകളിരമ്പും രണസ്മാരകങ്ങളെ കുറിച്ചും ഏഴാംകടലിനക്കരെയുള്ള ഏഴിലംപാലയെ കുറിച്ചുമെല്ലാം മലയാളിയെ പാടി മധുരിപ്പിച്ച ആ സ്വരപൂർണ്ണിമയുടെ സ്വപ്നലാവണ്യം അനന്തപുരി ക്രൈസ്റ്റ് ചർച്ച് സെമിത്തേരിയിലൊരു കോണിൽ നിശബ്ദത പൂകിയിട്ട് 26 കൊല്ലം.
വെളുവെളുത്ത മാർബിൾ പാളിയിൽ കോറിയ വരികൾ ഇങ്ങനെ.
‘ മാരിവില്ലിൻ തേൻ മലരേ
മാഞ്ഞു പോകയോ ..!’
പോകില്ല എന്നതു സത്യം .
മലയാളിയുടെ കരിമാനത്ത് വിരിഞ്ഞിറങ്ങിയ ആ മഴവിൽക്കതിരിന് അന്നുമിന്നും എഴിലേഴു നിറം.
