Category: Returning to Source – Meditation

SaviRenj

https://goo.gl/maps/CbXp7GVyoLT1CRdn8

ആനന്ദഭൂവ്

Sree renjiTham
SaviRenj

അഗ്നേ.. Agne…

അഗ്നേ.. Agne…

Fire of Wisdom Agnihotra അഗ്നിഹോത്രം

അഗ്നേ നയ സുപഥാ രായേ അസ്മാൻ
വിശ്വാനി ദേവ വയുനാനി വിദ്വാൻ
യുയോദ്ധ്യസ്മജ്ജുഹുരാണമേനോ
ഭൂയിഷ്ഠാം തേ നമ ഉക്തി വിധേമ

അഗ്നേ ദേവ  = അഗ്നിദേവാ 
വിശ്വാനി വയുനാനി  = സകല കർമ്മങ്ങളെയും ജ്ഞാനത്തെയും അറിയുന്ന 
ത്വം  = അങ്ങ്   
സുപഥ  = നല്ല മാർഗത്തിലൂടെ പരബ്രഹ്മത്തിലേക്ക്  
അസ്മാൻ  = എന്നെ   
നയ  =  നയിച്ചാലും.
അസ്മത്  = എന്നിൽനിന്ന് 
ജുഹുരാണം   = കുടിലമായ 
ഏനാഃ   = പാപത്തെ 
യുയോധി   = വേർപെടുത്തുക 
തേ   = അങ്ങേക്ക് 
ഭൂയിഷ്ഠാം   =  പലതരത്തിലുള്ള 
നമ ഉക്തീം   = നമസ്കാരവചനങ്ങളെ
വിധേമ   =  ചെയ്യാം.

Agni 🔥 Fire

അഗ്നേ, ഞങ്ങളെ നേർവഴിയിലൂടെ നിത്യാനന്ദത്തിലേക്ക് നയിച്ചാലും. ഞങ്ങളുടെ എല്ലാച്ചെയ്തികളും അറിയുന്ന നീ ഞങ്ങളെ തിന്മയിൽ നിന്ന് രക്ഷിക്കാനായി ഞങ്ങൾ വീണ്ടും വീണ്ടും നമിക്കുന്നു 

മരണശേഷം ശരീരം അഗ്നിയിൽ ദഹിച്ച് ഭസ്മമായിത്തീരും. 

ഈശ്വരാംശമായ ആത്മാവ് വായുവിൽ കലർന്നു  നിലനിൽക്കും.

ഈശ്വരാ ഞാൻ ചെയ്തവയെല്ലാം അങ്ങ് ഓർക്കുക. 

അഗ്നിദേവാ, എല്ലാം അറിയുന്ന അങ്ങ് എന്നെ നല്ല മാർഗത്തിലൂടെ ഈശ്വരനിലേക്കു നയിക്കുക.

എന്നിൽനിന്നു പാപത്തെ വേർപെടുത്തുക. അങ്ങയെ ഞാൻ നമസ്കരിക്കുന്നു.     

Spirituality – ആദ്ധ്യാത്മികത

२ंजीतं☯
Spirituality

ആദ്ധ്യാത്മികത
°✓ renjiTham_✓°


പണത്തിലും പ്രശസ്തിയിലും അധികാരത്തിലും ബുദ്ധിയിലും നമുക്ക് താഴെയെന്ന് തോന്നുന്നവരോട് സ്വാഭാവികമായി തോന്നുന്ന ആധിപത്യ സ്വഭാവം പുറത്തേക്ക് ഒഴുകാതിരിക്കാൻ ശ്രദ്ധിക്കുകയും അവരോട് തുല്യതയോടെ പെരുമാറാൻ തുടങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നിടത്ത് ഒരാൾ ആത്മീയനായി തുടങ്ങുന്നു എന്നു പറയാം.

ജീവന്റെ , ജീവിതത്തിന്റെ സ്പിരിറ്റിൽ തൊട്ടു തുടങ്ങുന്നത് അവിടെയാണ്.
അതു തന്നെയാണ് സ്പിരിച്വാലിറ്റി.

ആകപ്പാടെ വിഷണ്ണനായി നടന്നു പോകുന്ന ഒരാളോട് എതിരെ വരുന്ന ഒരാൾ ചുമ്മാ ഒന്നു പുഞ്ചിരിച്ചാൽ അടിമുടി തെളിഞ്ഞതു പോലുള്ള ആശ്വാസമാണ്.

ഞാനും എന്റെ സംഘർഷവും മാത്രമുണ്ടായിരുന്നിടത്ത് ചുറ്റുപാടുകളെല്ലാം വന്നു നിറയുന്നു.

ഒരു പ്രസരിപ്പ് വന്നു പുല്കുന്നു.

എല്ലാറ്റിനോടും സ്നേഹം.

സൗഹൃദം.

കുറച്ചു നേരത്തേ ക്കാണെങ്കിലും ആ ഒരു വെറും പുഞ്ചിരിക്ക് പകരാനായ സ്പർശം തന്നെയാണ് ആത്മീയത.
°✓ renjiTham_✓°

ജ്ഞാനത്തിന്റെ വഴി – 61 സ്വാമി നിർമ്മലാനന്ദഗിരി മഹരാജ്

Watch “Njnanathinte vazhi- 61 | #spiritual and practical life | #youtube” on YouTube

YOGA VASISTHA SARA SANGRAHA

  • Commentary By Swami
  • TEJOMAYANANDA Introduction The background of Yoga Vasistha In the Rāmayana-s (story of Sri Rāma) written by Tulsidas-ji, Vālmiki-ji, Vyāsa-ji, etc., neither the details about the teaching of Väsiştha-ji to Sri Rāma nor the circumstances that led to the dialogue are elaborated upon. Both of these are expounded in Yoga Vāsiştha. Upon graduation from the gurukula (residential school where both the spiritual and secular knowledges were taught), Śri Rāma along with his brothers Lākṣmaṇa, Bharata and Satrughna, some friends and Brahmin-s, visited various holy places all over India. On his return Sri Rāma became very withdrawn. He did not participate in any sports, nor entertainment like music, dance or drama, nor in merry making with friends. He preferred to be alone and did not even speak much. His brothers too became affected by his mood. His father, King Dasaratha was worried. He wondered, “What has come over my cheerful and enthusiastic son?” He tried his best to bring Sri Rāma out of this mood but did not succeed. At around the same time, Sage Viśvāmitra was staying in Siddhāśrama, near present day Patna. He was unsuccessfully trying to perform a yajña (sacrificial rite). Demons disturbed the proceedings by throwing unholy materials over the sacrificial site. Having heard that the Lord had incarnated in Ayodhyā as the son of King Dasaratha, he went towards Ayodhyā to seek His help in completing the yajña. Upon reaching Ayodhya, he was worshipfully received by King Dasaratha. Dasaratha said, “I am overjoyed to see you. I feel blessed by your presence. Please tell me what brings you here. I shall immediately fulfill your wish. Sage Visvāmitra explained his predicament and requested the king to permit Sri Rama and Laksmana to come along and protect the yajña. Dasaratha being very attached to Sri Rama, was shocked and said, “Please ask for anything other than Sri Rāma. After all, he is too young and delicate to fight those terrible monsters.” Visvāmitra was angry that Dasaratha was now hesitating in fulfilling his promise and was about to leave in a huff. Sage Vasistha advised Daśaratha not to anger Viśvāmitra and assured him that no harm would come to Sri Rāma in the care of Viśvāmitra. Sri Rāma was called to the court and instructed to go with Viśvāmitra. Sri Rāma, otherwise a very obedient son, refused to comply on this occasion. Describing his own state of mind, Sri Rāma refused to act when in such confusion. He said, “During my travels I saw that everyone is suffering — the rich, the poor, young and old. Everything in the world is perishing. There is nothing permanent. All pleasures are pithless and pain-ridden. Man is proud of his possessions and runs day and night after fleeting objects. I see no purpose to life. Who am I? What is the nature of the world? What is the purpose of human existence? I refuse to do anything till I get answers to these questions. My mind is unprepared to make any decisions or undertake any actions.”

Om. Swami Tejomayananda.
Will continue.

Meditation Techniques

FIFTEEN PORTALS TO THE SUPREME *Meditation Techniques* *from Aparokṣānubhūti*

4. Maunam

Silence is golden and a silent mind is meditative, but can silence itself become meditation?

यस्माद्वाचो निवर्तन्ते अप्राप्य मनसा सह।
मौनं योगिभिर्गम्यं तद्भवेत्सर्वदा बुधः॥॥ १०७ ॥

वाचो यस्मान्निवर्तन्ते तद् वक्तुं केन शक्यते।
प्रो यदि वक्तव्यः सोऽपि शब्द विवर्जितः॥
॥ १०८ ॥

इति वा तद्भवेन्मौनं सतां सहज संज्ञितम्।
गिरा मौनं तु बालानां प्रयुक्तं ब्रह्मवादिभिः॥
॥ १०९ ॥

107-109. The wise should always be one with that Silence wherefrom words, together with the mind, turn back, unable to reach it, but which is attainable by the Yogins. Who can describe That (i.e, Truth) whence words turn away? (So beyond a point silence is inevitable while describing the Truth). Or if the phenomenal world were to be described even that is beyond words. This, to give an alternate definition, may also be termed Silence, known among the sages as our Natural State. The observance of silence by restraining speech, on the other hand, is ordained by the teachers of Truth for the ignorant.

There are four levels of speech (vāṇī):

1. Parā Vāņī – Supreme Speech: It is the unmanifest source from which all sounds and words
emerge.

2. Pasyanti Vani – Seen Speech: When an idea takes shape, the words vaguely gather, giving a more concrete form to the idea. We begin to ‘see’ the idea, hence pasyanti.

3. Madhyamā Vani — Middle Speech: Just before we mutually speak, the words have crystallised and are clear and in syntax.

4. Vaikhari Väni — Articulate Speech: Finally, the words are enunciated with the help of the vocal chords.Not uttering the words, i.e. not expressing the vaikhari vāni is called 'verbal silence' (girā maunam). Speech is an important way of self-expression. But to keep silent is also important, as it is then that we listen, learn and grow. Bhartrhari says, "The creator made silence as a good cover to hide our foolishness (which would otherwise be exposed through words), to be used especially in a gathering of the wise."

svāyattam-ekānta-bitaṁ vidhātrā vinirmitam chāndanam ajñātāyāh, višesatah sarvavidām samāje vibūsanam mounam apanditānām.
(Niti satakam)Quarrels end when one becomes silent. One avoids the sin of lying, angry words or insults by keeping quiet. We conserve energy which gets dissipated in fruitless talk by observing silence (vrtha ālāpa -- sramaṁ maunataḥ). It is therefore said, "Silence is the best solution -- sabse badī cupa," and "One should attain everything by silence -- mounena sarvārthaṁ sādhayet.”

Om. Swamini Vimalananda.
.

नागानन्दनाथ

http://naganandanatha.blogspot.com/?m=1

Kamakala vilasam

नागानन्दनाथ

http://naganandanatha.blogspot.com/?m=1

Kamakala vilasam

ദേവി Devi അമ്മ Mother

_*ദേവി ചിന്തകൾ*_

*മുപ്പട്ടു ചൊവ്വ ഭിനത്തിൽഭദ്രകാളി, പ്രീതിക്ക് ചെയ്യേണ്ടവ!*

*ദേവിയുടെ രൗദ്രഭാവമാണ് ഭദ്രകാളി. അജ്ഞതയെ ഇല്ലാതാക്കി ജ്ഞാനം ചൊരിഞ്ഞ് പ്രപഞ്ചത്തെ പരിപാലിക്കാനായാണ് ഭദ്രകാളി ജന്മം കൊണ്ടത്. കാളീദേവി മുപ്പട്ടു ചൊവ്വ ദിനത്തിൽ ദേവീ പ്രീതികരമായ കർമങ്ങൾ അനുഷ്ഠിക്കുന്നത് ഉത്തമമാണ്. വൈകുന്നേരം നാമജപത്തോടെ ദേവീക്ഷേത്രദർശനം നടത്തി പൂജ തൊഴുതാൽ സർവൈശ്വര്യങ്ങളും ലഭിക്കുമെന്നാണ് വിശ്വാസം. ദേവി നാമം ദേവി കിർത്തനം, എന്നിവ ജപിക്കാവുന്നതാണ്. തെളിഞ്ഞ മനസ്സോടെയുള്ള ഭക്തന്റെ പ്രാർഥന ദേവി കേൾക്കാതിരിക്കില്ല. ജീവിതത്തിലെ എല്ലാ പ്രതിസന്ധിഘട്ടങ്ങളെയും ദുരിതങ്ങളെയും തരണം ചെയ്യാൻ അമ്മയുടെ കരുതലെന്ന പോലെ ദേവി ഭക്തനെ പ്രാപ്തനാക്കും. മുപ്പട്ടു ചൊവ്വ ദിനത്തിൽ രാവിലെയോ, സന്ധ്യക്കോ വിളക്ക് കൊളുത്തി ദേവീപ്രീതികരമായ നാമങ്ങളും കിർത്തന ജപിച്ചാൽ കുടുംബൈശ്വര്യം വർധിക്കും.*

*ഭദ്രകാളീ സ്തുതി*

കാളി കാളി മഹാകാളീ-ഭദ്രകാളീ നമോസ്തുതേ

കുലം ച കുലധര്‍മ്മം ച- മാം ച പാലയ പാലയ

*ദേവീ സ്തുതി*

ഓം സർവ്വ ചൈതന്യരൂപാംതാം ആദ്യാം ദേവീ ച ധീമഹി

ബുദ്ധിം യാനഹ: പ്രചോദയാത്

കാർത്ത്യായനി മഹാമയേ ഭവാനി ഭുവനേശ്വരീ

സംസാര സാഗരേ മഗ്നം മാമുദ്ധര കൃപാമയി

ബ്രഹ്മ വിഷ്ണു ശിവാരാധ്യേ പ്രസീത ജഗദംബികേ

മനോഭിലഷിതം ദേവീ വരം ദേഹി നമോസ്തുതേ

സര്‍വ്വ മംഗള മംഗല്യേ ശിവേ സര്‍വാര്‍ത്ഥ സാധികേ

ശരണ്യേ ത്രയംബകേ ഗൗരീ നാരായണീ നമോസ്തുതേ ”

സർവ്വ സ്വരൂപേ സർവ്വേശേ സർവ്വശക്തി സമന്വിതേ

ഭയേഭ്യ സ്ത്രാഹിനോ ദേവീ ദുർഗ്ഗാ ദേവി നമോസ്തുതേ

ജ്വാലാകരാളമത്യുഗ്രം അശേഷാസുരസൂധനം

ത്രിശൂലം പാദുനോ ദേവീ ഭദ്രകാളീ നമോസ്തുതേ.

_ശ്രീ.ഹരി എമ്പ്രാന്തിരി_
_അറിവാണ് ശക്തി_